İzmir’in Tire ile Selçuk-Belevi arasında uzanan ve halk arasında “ölüm yolu” olarak bilinen karayolu, son yaşanan ölümcül kazayla birlikte bir kez daha kamuoyunun gündemine oturdu. Yaklaşık 20 yıldır çözüm bekleyen yolun altyapı yetersizlikleri ve güvenlik eksiklikleri, ölümlü kazaların önünü açmaya devam ediyor. Son olarak 12 Haziran 2025’te yaşanan kazada Mustafa Hüseyin Barış hayatını kaybederken, Turgay Evcimik ağır yaralandı.
Yol, özellikle Tire Organize Sanayi Bölgesi (TOSBİ) çalışanlarının yoğun olarak kullandığı bir güzergâh olması nedeniyle her gün binlerce kişinin hayatını riske atıyor. Sadece son 10 yılda bu yolda onlarca kişi hayatını kaybetti, yüzlercesi yaralandı. TOSBİ çalışanları, son kazanın ardından “Biz ölüme değil, işe gitmek istiyoruz” diyerek tepkilerini dile getirdi.
CHP İzmir Milletvekili Sevda Erdan Kılıç, yaşanan ihmallere dikkat çekerek konuyu Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) gündemine taşıdı. Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Abdulkadir Uraloğlu’nun yanıtlaması istemiyle verdiği önergede, yolun neden hâlâ duble hale getirilmediği, kaç can kaybının yaşandığı ve bundan sonraki önlemlerin neler olacağı soruldu.
Milletvekili Kılıç’ın TBMM’ye sunduğu önergede şu sorular yer aldı:
-
Tire–Belevi yolu için herhangi bir altyapı veya genişletme projesi mevcut mu?
-
Bu yolun iyileştirilmesi yatırım programına ne zaman alındı, ödenek ayrıldı mı?
-
2005–2025 yılları arasında bu yolda yaşanan ölümlü ve yaralanmalı kaza sayısı nedir?
-
TOSBİ yönetimi ve çalışanlarının yaptığı başvurulara ne yanıt verilmiştir?
-
Yol güvenliği açısından trafik yoğunluğu analizi ve risk değerlendirmesi yapılmış mıdır?
-
Kısa vadeli çözümler kapsamında radar, sinyalizasyon, yaya geçidi gibi adımlar planlanmakta mıdır?
-
Bakanlığınızın 2030 yılına kadar olan ulaşım projeleri kapsamında bu yol için bir yatırım öngörülüyor mu?
Bölge halkı ve çalışanlar, sadece can kayıplarının ardından gündeme gelen bu yolun artık kalıcı ve somut adımlarla iyileştirilmesini talep ediyor. “Ölüm yolu” olarak anılmak istemeyen bu güzergâhta, gecikmiş bir çözüm yerine acil bir müdahale çağrısı yapılıyor.
